فاطمه غلامی؛ فاضل مریدی فریمانی؛ حمیدرضا شاهوردی
چکیده
علی‌رغم کاهش سهم نفت در سبد انرژی دنیا مقدار مطلق مصرف نفت رو به افزایش است و همچنان نفت در کانون تحولات اقتصادی و سیاسی است و کشورهای دارای ذخایر نفت و گاز تلاش می‌کنند حداکثر بهره‌برداری را از این ذخایر بنمایند. در کشور ما نیز سیاست‌گذاری‌ها و قانون‌گذاری‌ها متعددی در ارتباط با نفت و گاز صورت گرفته و تأکیدات فراوانی بر حداکثر ...
بیشتر
علی‌رغم کاهش سهم نفت در سبد انرژی دنیا مقدار مطلق مصرف نفت رو به افزایش است و همچنان نفت در کانون تحولات اقتصادی و سیاسی است و کشورهای دارای ذخایر نفت و گاز تلاش می‌کنند حداکثر بهره‌برداری را از این ذخایر بنمایند. در کشور ما نیز سیاست‌گذاری‌ها و قانون‌گذاری‌ها متعددی در ارتباط با نفت و گاز صورت گرفته و تأکیدات فراوانی بر حداکثر سازی بهره‌برداری بهینه از این منابع شده است که به‌طور نمونه می‌توان به سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی و اصلاح قانون نفت 1390 اشاره کرد که به موضوع بهره‌برداری بهینه از منابع، تولید صیانتی و حداکثر سازی ارزش اقتصادی مخزن تأکید شده است. عبارت تولید صیانتی پیش‌ازاین نیز در ادبیات قانون‌گذاری و سیاست‌گذاری نفت و گاز کشور بیان‌شده بود، بااین‌حال هنوز الگوسازی کافی برای تبیین و بیان مقداری آن صورت نگرفته است. در این پژوهش تلاش شده است که با استفاده از داده‌های واقعی یک مخزن نفتی (دارای دوره‌های تخلیه طبیعی، بهبود بازیافت اولیه، ثانویه و ثالثیه)، توابع هدف متفاوت (ارزش اقتصادی مخزن و ضریب بازیافت نهایی) و اثر تغییر در دوره بهینه‌سازی (بین دوره‌ای یا تمام دوره‌ای) مدل‌سازی شود و مفهوم تولید صیانتی به‌صورت مقداری محاسبه شود. نتایج نشان داده است که تغییر در تابع هدف و دوره‌های بهینه‌سازی (که حاکی از نگاه بلندمدت یا کوتاه‌مدت به مخزن است) می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر مسیر تولید بگذارد.
